عطرين : (عربي ـ فارسي) (عطر + ين (پسوند نسبت))، منسوب به عطر؛ معطر، خوشبو.

عطريه : (عربي) (عطر + ايه (پسوند نسبت))، منسوب به عطر؛ معطر، خوشبو.

عطوفه : (عربي) (مؤنث عَطوف) زنِ مهربان و با عاطفه.

عطيه : (عربي) 1- آنچه از سوي خداوند يا از طرف شخصي بزرگ به كسي بخشيده شود؛ 2- انعام، بخشش.

عظيمه : (عربي) (مؤنث عظيم)، ( عظيم.

عفت : (عربي) 1- حالت خويشتن داريِ زن در رويارويي و معاشرت با نامحرم و حفظ آبرو، پاكدامني؛ 2- رعايت اصول اخلاقي، پرهيزكاري، پارسايي.

عفيفه : (عربي) (مؤنث عفيف)، ( عفيف.

عقيق : (عربي) 1- سنگي سليسي و آبدار و قيمتي، كه رنگ سرخ آن بسيار جالب است و در زينت استفاده مي‌شود؛ 2- (به مجاز) شخص ارجمند و گرامي.

عقيله : (عربي) (مؤنث عقيل)، 1- زن بزرگوار؛ 2- هر چيز گرامي و ارجمند، نفيس.

علويه : (عربي) 1- (مؤنث علوي)، منسوب به علي؛ 2- آنچه كه مرتفع باشد؛ 3- آنچه كه شريف باشد؛ 4- كسي كه از اولاد علي ابن ابي طالب(ع) باشد.